teatr

Taksonomia

Kod

Uwagi do zakresu

Noty źródłowe

Display note(s)

Terminy hierarchiczne

teatr

Terminy równoznaczne

teatr

Powiązane terminy

teatr

6 Hasło wzorcowe results for teatr

6 results directly related Exclude narrower terms

Gołas Wiesław

  • Polska
  • Osoba
  • ur. 1930-10-09 w Kielcach

Polski aktor filmowy i teatralny. Znany ze śpiewania w Kabarecie "Starszych Panów". Ukończył gimnazjum im. Jana Śniadeckiego w Kielcach, następnie przerwał dalszą edukację z powodu wybuchu II Wojny Światowej. W 1943 roku wstąpił do organizacji konspiracyjnej Szarych Szeregów przybierając pseudonim Wilk. W 1944 roku, w grudniu został aresztowany przez Gestapo. W 1954 roku ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Warszawie. Debiut sceniczny zaliczył w Teatrze Dolnośląskim w Jeleniej Górze. W swojej karierze współpracował z zespołami Teatru Dramatycznego w Warszawie w latach 1955-1985, następnie związał się z Teatrem Polskim w Warszawie. Związany z kabaretami "Koń", "Kabaretem Starszych Panów", a także "Kabaretem Dudek".

Mikulski Stanisław

  • Polska
  • Osoba
  • ur. 1929-05-01 w Łodzi, zm. 2014-11-27 w Warszawie

Polski, legendarny aktor, znany przede wszystkim ze swojej roli Hansa Klossa w serialu "Stawka większa niż życie". Maturę zdał w Łodzi w 1950 roku. Szkołę aktorską ukończył w Krakowie w 1953 roku. Po studiach związany z deskami teatrów: im. Osterwy w Lublinie, Teatrze Powszechnym, Teatrze Ludowym, Teatrze Polskim, a od 1983 roku pracował w Teatrze Narodowym w Warszawie. Debiut na srebrnym ekranie zaliczył w filmie "Kanał", a następnie trafił na rolę, która zdefiniowała całą jego przyszłą karierę - w teatrze telewizji i serialu "Stawka większa niż życie".
Podczas swojej kariery jednoznacznie wspierał i był członkiem wielu organizacji komunistycznych. W latach 1978-79 pełnił nawet funkcję członka egzekutywy Komitetu Warszawskiego PZPR. W latach 90. pracował w telewizji TVP2 i TVN.
Zmarł w 2014 roku, pochowano go w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

Zaczyk Stanisław

  • Polska
  • Osoba
  • ur. 1923-09-26 w Nowym Sączu, zm. 1985-04-06 w Warszawie

Polski aktor filmowy i teatralny. W czasie II wojny światowej uczęszczał na spotkania tajnych kompletów aktorskich. W 1945 roku został absolwentem Studia Teatralnego w Krakowskim Starym Teatrze. W latach po wojnie do 1950 roku występował na deskach teatrów w Jeleniej Górze i Wrocławiu. Następnie dostał się do zespołu Teatru im. Juliusza Słowackiego. Lata 1960 do 1963 i 1965-1968 spędził pracując w Warszawskim Teatrze Narodowym, a kolejne trzy lata w Warszawskim Teatrze Polskim. W latach 1969-1974 występował w Warszawskim Ateneum i w Teatrze Powszechnym w latach 1974-1975. Był także związany z kinem i telewizją, role za które będzie pamiętany to między innymi: doktor Leopold z serialu Dom (1980) czy majora Brocha z serialu Stawka Większa niż życie (1967). Za swoje dokonania otrzymał wiele odznaczeń i medali: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (1979), Złoty Krzyż Zasługi (1956), Medal 10-lecia Polski Ludowej (28 stycznia 1955), Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1968). Pochowano go na Cmentarzu Stare Powązki.

Krasowski Jerzy

  • Polska
  • Osoba
  • ur. 1925-11-01 w Warszawie, zm. 2008-04-13 w Warszawie

Polski aktor, reżyser. W czasie II wojny światowej walczył w szeregach Armii Krajowej. Związany z Państwową Wyższą Szkołą Teatralną w Warszawie, na której ukończył aktorstwo w 1951 roku, a wydział reżyserski w 1956 roku. Politycznie związany z ruchami robotniczymi, PPR, ZMP, a w 1948 roku wstąpił w szeregi PZPR. Był dyrektorem wielu teatrów, w Opolu, Teatru Ludowego w Nowej Hucie. Następnie związany z Teatrem Polskim w Warszawie i kolejno z Teatrem Polskim we Wrocławiu. W 1972 roku został kierownikiem artystycznym Teatru im. Juliusza Słowackiego. W latach 1983-1990 pełnił funkcję dyrektora Teatru Narodowego w Warszawie. Współpracował również z Teatrem Telewizji. Pracował również jako pedagog, związany z Państwową Wyższą Szkołą Teatralną w Krakowie i w Warszawie. Zmarł 13 kwietnia w Warszawie, pochowany został na Powązkach.

Fijewski Tadeusz

  • Polska
  • Osoba
  • ur. 1911-07-14 w Warszawie, zm. 1978-11-12 w Warszawie

Aktorstwem parał się już od dzieciństwa, kiedy to w wieku 10 lat zadebiutował jako statysta w Teatrze Polskim w Warszawie w sztuce "Chory z urojenia" Moliera. Związany był zresztą z tym przybytkiem aż do śmierci w 1978 roku. Stopniowo nabierał doświadczenia, najpierw biorąc udział w amatorskich przedstawieniach dla dzieci, a następnie po zdaniu egzaminów w Państwowym Instytucie Sztuki zasilił trupę "Płomyka" i "Płomyczka". Do wybuchu II wojny światowej związany był także z teatrami: Malickiej, Ateneum i teatrem w Sosnowcu. W czasie drugiej wojny światowej więziony w słynnym "Pawiaku", następnie przeniesiony do Sachsenhausen i kolejno do Dachau. Po uwolnieniu z obozu wrócił do Warszawy gdzie został członkiem AK, a także brał udział w Powstaniu Warszawskim. Po upadku Powstania trafił do oflagu II D Gross-Born. Następnie występował w teatrze odwiedzającym polskich jeńców na terenie III Rzeszy. Po wojnie związany z teatrami: Nowym w latach 1947–49, Narodowym (1949–54), Współczesnym (1954–68) i Polskim w latach 1968–1978. Znany także z wielu ról filmowych i serialowych. Po śmierci pochowano go na Cmentarzu na Powązkach w alei zasłużonych.

Wiesław Hejno

  • Osoba
  • 1936 - dziś

Urodzony w 1936 r. w Bychawie w zawodzie zaczął pracować w Wałbrzyskim Teatrze Lalek jak lalkarz adept w 1959 r., gdzie również debiutował jako reżyser Przygodami Samby w 1964 r. W latach 1966 - 2002 reżyserował spektakle teatralne w Wrocławskim Teatrze Lalek.

Od 1981 do 2001 r. był dyrektorem naczelnym i artystycznym Wrocławskiego Teatru Lalek.

W 1976 r. uzyskał tytuł doktorski, 1987 - 1993 - dziekan wydziału lalkarskiego PWST we Wrocławiu. W 2001 r habilitacja, 2007 r. nadanie tytułu Profesorskiego.

W 1967 r. w Opolu podczas III Ogólnopolskiego Festiwalu Teatrów Lalek otrzymał wyróżnienie za rolę Dudy w sztuce "O chłopie, co wszystkich zwodził" Jana Ośnicy w reżyserii Włodzimierza Dobromilskiego w Państwowym Teatrze Lalek w Wałbrzychu. W Trakcie edycji Festiwalu OFTL z 1975 r. otrzymał nagrodę poszukiwania twórcze a dwa lata później otrzymał Indywidualną Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki III stopnia za szczególne osiągnięcia dydaktyczno - wychowaczej.