Pismo Janiny Szmidt do Ambasady PRL, w którym wyjaśnia, iż odnaleziony mężczyzna nie jest jej mężem. Podaje jego dane identyfikacyjne raz jeszcze i prosi o podanie powodu pomyłki.

Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt rozpoczyna poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie. Pismo skierowane do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych.

Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt rozpoczyna poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie. Pismo skierowane do Ambasady Polskiej w Moskwie.

Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt rozpoczyna poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie. Pismo skierowane do Ambasady Polskiej w Moskwie.

Oficjalne pismo, w którym Janina Szmidt kontynuuje poszukiwania swojego męża - Zbigniewa. Zbigniew Szmidt został powołany do wojska jako oficer rezerwy 1 września 1939 roku. Następnie trafił do obozu w Starobielsku, skąd po 5 kwietnia 1940 roku został wywieziony i zamordowany w lesie w Charkowie. Pismo skierowane do Pełnomocnika Rządu ds. Repatriacji Ob. Popiela.

Relacja repatrianta z Rohatyna dot. wyjazdu, relacji z Ukraińcami, przyjazdu jego rodziny na Dolny Śląsk, osadnictwa w Złotoryi, wpływu Kościoła Katolickiego, stosunków z ludnością niemiecką oraz życia i pracy.   Zakres chronologiczny: 1926 - 1960.   Miejsca wydarzeń: Lwów (Ukraina), Rohatyn (Ukraina), Sambor (Ukraina), Rzeszów (woj. podkarpackie), Tarnów (woj. małopolskie), Dębica (woj. podkarpackie), Kraków (woj. małopolskie), Oświęcim (woj. małopolskie), Przemyśl (woj. podkarpackie), Koźle (woj. opolskie), Mysłowice (woj. śląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Chojnów (pow. legnicki, woj. dolnośląskie), Legnica (woj. dolnośląskie), Złotoryja (woj. dolnośląskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Poczdam (Niemcy), Bożków (pow. kłodzki, woj. dolnośląskie), Szczecin (woj. zachodniopomorskie), Kołobrzeg (woj. zachodniopomorskie)

Relacja Zofii Daniszewskiej dot. wywozu wraz z matką na Sybir, ciężkich warunków bytowych, głodu, wędrówki za Armią Andersa, choroby matki, pobytu w domu dziecka i wędrówki wraz z opiekunami do Afryki (Uganda, Kenia), warunków życia dzieci w tamtejszych sierocińcach, nauki i wycieczek, ponownego spotkania po zakończonej wojnie z rodziną, osadnictwa na ziemiach zachodnich, nauki, pracy w banku, studiów wyższych we Wrocławiu i życia codziennego.   Zakres chronologiczny: 1939 – 2014.   Miejsca wydarzeń: Równe (Ukraina), Masindi (Uganda), Ongata Rongai (Kenia), Wenecja (Włochy), Dziedzice (pow. słupecki, woj. wielkopolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Strzelinko (pow. słupski, woj. pomorskie), Słupsk (woj. pomorskie), Wrocław (woj. dolnośląskie)

Anna Kasprzyk opisuje naukę pracy na roli w wieku dziecięcym oraz pracę sezonową na folwarku, maszyny tkackie używane w latach przedwojennych, łapanki młodych ludzi do wywózek na roboty, ukrywanie się przed wywózką, ucieczka przed frontem, chowanie rzeczy w ścianach domów na Wschodzie, przyjazd na Ziemie Zachodnie, znajdowanie rzeczy schowanych przez Niemców, a także zwyczaje Żydów na Kresach i relacje pomiędzy dziećmi polskimi, ukraińskimi i żydowskimi.   Zakres chronologiczny relacji: 1924–2018   Miejsca wydarzeń: Kresy, Zabojki (Ukraina), Kozłów (Ukraina), Lubrza (woj. opolskie), Pokropiwna (Ukraina), Denysów (Ukraina), Prudnik (woj. opolskie), Baligród (pow. leski, woj. podkarpackie), Gubin (pow. krośnieński, woj. lubuskie), Śmicz (pow. prudnicki, woj. opolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Tarnopol (Ukraina), Berlin (Niemcy), Prężynka (pow. prudnicki, woj. opolskie)

Zaświadczenie dot. repatriacji członków rodziny wydane Jadwidze Zaborek przez Archiwum Państwowe w Szczecinie, 1.04.1996.

Ankieta personalna dot. repatriacji podpisana przez Stefana Kaczorowskiego, 6.04.1946.

Zaświadczenie dot. repatriacji członków rodziny Kaczorowskich wydane przez Główną Komisję Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Warszawa 29.04.1996.

Autor relacji wspomina o tajnej akcji ,,R", czyli -repatriacji dzieci polskich z ZSRR. Opowiada o ich pobycie w Państwowm Domu Wczasów Dziecięcychw Kudowie Zdrój, gdzie sam pracował. Opisuje ich podróż pociągiem z ZSRR do Polski, oraz dokładnie wylicza wszystkie najważniejsze miejsca postoju. Wymienia również osoby odpowiedzialne za pobyt dzieci w Kudowie Zdroju oraz pracowników PDWD w Kudowie. Zakres chronologiczny: 1951-1953 Miejsce zdarzeń: Duszniki Zdrój (pow. kłodzki, woj. dolnośląski), Grodno (Białoruś), Kuźnica Białostocka (pow. sokólski, woj. podlaskie), Warszawa  

Relacja mieszkanki Złotoryi, pracownika banku, dot. powojennych przesiedleń, przyjazdu wraz z rodziną i osadnictwa na Dolnym Śląsku, relacji z ludnością ukraińską, niemiecką, żołnierzami rosyjskimi, roli Kościoła Katolickiego, pracy oraz życia codziennego.   Zakres chronologiczny: 1939-1956.   Miejsca wydarzeń: Kołomyja (Ukraina), Ostrowiec Świętokrzyski (woj.  świętokrzyskie), Złotoryja (woj. dolnośląskie), Karpacz (pow. jeleniogórski, woj. dolnośląskie), Legnica (woj. dolnośląskie), Kielce (woj. świętokrzyskie), Bolesławiec (woj. dolnośląskie), Lwów (Ukraina), Kraków (woj. małopolskie)