Wspomnienia Ireny Bondarowicz z okresu zesłania do azjatyckiej części ZSRR podczas II wojny światowej. Opisuje w nich moment aresztowania, podróży i przyjazdu na miejsce. Skupia się na niuansach życia codziennego, opisuje dokładnie warunki panujące na miejscu, pracę, do wykonywania której byli zmuszeni aby przeżyć. Opisuje działanie polskiej ambasady w pomocy Polakom przebywającym na zesłaniu. Ciekawie ujmuje sposoby w jaki spędzane były przeróżne święta, oraz zwyczaje. Pod koniec relacji skupia się na swojej pracy na rzecz domu dziecka, który pomagała prowadzić. Zakres chronologiczny: 1940-1946 Miejsca wydarzeń: Atbasar, Aktiubińsk

Relacja prof. Juliusza Jakubaszki, prekursora medycyny ratunkowej we Wrocławiu, dotycząca jego edukacji, kariery i działalności naukowo-medycznej; świadek opowiada skrótowo historię swojej rodziny, okoliczności przybycia do Wrocławia i wrażenia z pierwszych lat pobytu, mówi o swojej edukacji, nauczycielach, wyraźnie zaznacza lwowskie korzenie kadry naukowej i skutki, jakie to ze sobą niosło; nastepnie przedstawia rozwój medycyny ratunkowej we Wrocławiu, udziale w strukturach międzynarodowych, nowatorskich rozwiązaniach przeszczepianych na grunt polski z Zachodu; świadek szczegółowo opowiada też o tworzeniu struktur "Solidarności" na Akademii Medycznej, o wybuchu stanu wojennego, który zastał go w Danii, o tworzeniu tam komitetu pomocy Polsce, a po upadku komunizmu o tworzeniu Polskiego Towarzystwa Medycyny Ratunkowej   Zakres chronologiczny: 1950-2015   Miejsca wydarzeń: L'viv (Lwów, Ukraina), Jarosław (woj. podkarpackie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Odense (Dania), Kozielsk (Rosja), Wilno (Litwa), Stanisławów (Ukraina), Kraków (woj. małopolskie), Londyn (Wielka Brytania), Leuven (Belgia), Sztokholm (Szwecja)

Relacja Elżbiety Dobiejewskiej, wykładowcy Politechniki Wrocławskiej, członek Klubu Inteligencji Katolickiej, Arcybiskupiego Komitetu Charytatywnego i Fundacji im. św. Jadwigi, głównie skoncentrowana na działalności na rzecz pojednania polsko-niemieckiego, w które zaangażowała się świadek w ww. organizacjach, które współtworzyła; opisywane są poszczególne inicjatywy, kształt współpracy polsko-niemieckiej, głównie z Bensberger Kreis, a następnie z niemieckimi parafiami, zaangażowanymi w pomoc humanitarną dla Polski w czasie stanu wojennego, a później w wymianę językową młodzieży z obu krajów; świadek porusza też temat pomocy dla internowanych podczas stanu wojennego oraz powstania Towarzystwa Opieki nad Więźniami; mówi też o problemie pojednania polsko-ukraińskiego i opowiada o niektórych inicjatywach z tym związanych; mniejszą część relacji zajmuje historia życia świadek i jej refleksje dotyczące różnic w mentalności Polaków z różnych regionów kraju   Zakres chronologiczny: 1946-2015   Miejsca wydarzeń: Poznań (woj. wielkopolskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Dortmund (Niemcy), Lwów (Ukraina), Kraków (woj. małopolskie), Warszawa (woj. mazowieckie), Toruń (woj. kujawsko-pomorskie), Krzywaniec (pow. zielonogórski, woj. lubuskie), Legnica (woj. dolnośląskie), Nysa (woj. opolskie), Grodków (woj. opolskie)