Rada Programowa Katowickiego Seminarium Marksistowsko-Leninowskiego przy WOKI KW PZPR oraz Wojewódzki Ośrodek Kształcenia Ideologicznego KW PZPR informują o celach Seminariów, wyszczególniają ich zadania i wymieniają szczeble organizacyjne, a także proponują tematy do pracy na spotkaniach Seminariów

Członkowie Studenckiej Podstawowej Organizacji Partyjnej na Akademii Medycznej we Wrocławiu wydają odezwę, w której poruszają następujące wątki: materializm współczesnych im ludzi, nierozliczenie odpowiedzialnych za upadek moralny społeczeństwa, stosunki pomiędzy narodami bloku wschodniego w świetle zaszłości historycznych, stosunki pomiędzy władzą a "Solidarnością", napięcia na linii SZSP-NSZ, stosunek wykładowców do studentów; autorzy odwołują się do realizmu w ocenie każdej z tych sytuacji, nawołują do odnowy i aktywności

Komuniści z Huty Katowice skupieni w seminarium marksistowsko-leninowskim przy KF PZPR informują o przejęciu inicjatywy politycznej w organizacji partyjnej zakładu poprzez wezwanie kierownictwa komitetu fabrycznego do ustąpienia, którego działalność miała stać w jawnej sprzeczności z linią PZPR przyjętą po IX Zjeździe i kolejnych plenach; autorzy listu zapewniają, iż tylko oni są w stanie zapewnić realizację postanowień IV plenum KC PZPR i deklarują poparcie osoby Wojciecha Jaruzelskiego na stanowisku I sekretarza KC PZPR, jako zdolnej do zespolenia sił obrońców partii i socjalistycznej Ojczyzny !; wzywają też do oceny działalności niektórych członków partii i pośrednio do pozbawienia członkostwa Stanisława Kani, Kazimierza Barcikowskiego, Hieronima Kubiaka i Mieczysława Rakowskiego, zaś przywrócenie do czynnego życia politycznego Tadeusza Grabskiego; wzywają też Jaruzelskiego i KC PZPR do zdecydowanych działań

Krytyka działalności Mieczysława F. Rakowskiego, dążącego do kompromisu z "Solidarnością", która to polityka według autora tekstu doprowadziła do wzrostu sił kontrrewolucyjnych, a w związku z tym zagrożenia dla rządu, jedności partii i społeczeństwa; autor przytacza wiele przykładów szkodliwej działalności Rakowskiego, zarzuca mu podważanie ideologii marksistowskiej i nieprzychylny stosunek do socjalizmu, krytycznie wspomina też zgadzającego się z Rakowskim Stanisława Cioska, zaś Stefanowi Bratkowskiemu zarzuca antykomunistyczne poglądy i antypartyjną działalność, pośrednio domagając się usunięcia go z PZPR i stanowiska prezesa Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich; tekst nie jest podpisany, nie wiadomo też, czy jest kompletny - brak paginacji