Relacja Kazimierza Czaplińskiego, profesora zwyczajnego, dziekana Wydziału Budownictwa Politechniki Wrocławskiej, prezesa zarządu Klubu Inteligencji Katolickiej we Wrocławiu, odznaczonego Krzyżem Kawalerskim w 1988 roku i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 2011 roku. Relacja dotyczy współpracy polsko-niemieckiej po II wojnie światowej, odwiedzenienia Wrocławia przez Gudrun Werner i przyjaźni z Günterem Särchenem- organizatorem Polenseminar, zaangażowania kościołów ewangelickiego i katolickiego w zbliżenie Polaków i Niemców, podróży służbowych do NRD, wizyt w NRD i RFN i okolicznościach z tym związanych.

Relacja Ewy Unger doktor nauk przyrodniczych, wieloletniej członkini wrocławskiego Klubu Inteligencji Katolickiej, zaangażowanej w działalność na rzecz pojednania polsko-niemieckiego. Relacja dotyczy przedwojennych i wojennych losów rodziny, deportowania na Syberię, pobytu w kołchozie w północnym Kazachstanie, przyjazdu do Wrocławia, pracy w Wyższej Szkole Rolniczej we Wrocławiu, Galenie (Farmaceutyczna Spółdzielnia Pracy), w Instytucie Fizjologii Zwierząt w Siechnicy i na Politechnice, zaangażowania w działaność Klubu Inteligencji Katolickiej, pojednania polsko-niemieckiego oraz Fundacji Krzyżowej.

Relacja Pawła Skrzywanka, działacza Niezależnego Zrzeszenia Studentów, Solidarności Polsko-Czechosłowackiej, radnego Rady Miejskiej Wroclawia I kadencji. Relacja dotyczy działaności w Solidarności Polsko-Czechosłowackiej, Festiwalu Czechosłowackiej Kultury Niezależnej we Wrocławiu w 1989.

Relacja biograficzna Danuty Jaworskiej-Thomas, artystki-tkaczki, dotyczy życia codziennego przed wojną, lat wojennych, studiów w poznańskiej i łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, pracy w Spółdzielni Artystów ŁAD oraz z Pracownią Doświadczalną Tkactwa Artystycznego.

Relacja Pelagii Rumińskiej dotyczy życia w przedwojennej Częstochowie, świadek opisuje atmosferę międzywojennego miasta, a także gwiazdy polskiego kina tamtego okresu. W dalszej części relacji świadek mówi o pracy zawodowej po wojnie oraz odpowiada na pytania z kwestionariusza.

Relacja Zbigniewa Domosławskiego, profesora nauk medycznych, majora Wojska Polskiego, dotyczy młodości w Kopyczyńcach, edukacji w gimnazjum we Lwowie oraz nawrocławskiej Akademii Medycznej, świadek koncentruje się na okresie rządów Józefa Piłsudskiego, a także okresie PRL. Odpowiada na pytania z kwestionariusza do projektu "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja Apolonii Wolskiej dotyczy dzieciństwa w Kozińcu, kursów dla sanitariuszek w czasie wojny, wywiezienia męża na roboty przymusowe do III Rzeszy, ukrywania w domu rodzinnym Żydów, a także zbiegłego z gestapowskiego więzienia Kazimierza Kota, trudów lat powojennych, stanu wojennego. Druga część relacji to odpowiedź na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Stefanii Obary, żołnierza Armii Krajowej, dotyczy działalności lokalnego koła Armii Krajowej, wydarzeń związanych z II wojną światową i okupacji Tyczyna, tajnego nauczania, działalności Armii Krajowej i sytuacji lokalnej społeczności. Kolejna część relacji dotyczy wczesnego dzieciństwa, edukacji, patriotycznego wychowania, a także represji ze strony komunistów, przesłuchań w Urzędzie Bezpieczeństwa, protestu przeciw usunięciu religii ze szkół i działalności „Solidarności”.

Relacja biograficzna Elli Pyszki, dotyczy dzieciństwa, pracy na roli przed wojną, poznania męża i prowadzenia wspólnie gospodarstwa. Na koniec odpowiada na wybrane pytania z kwestionariusza projektu o stulatkach.

Relacja biograficzna Leona Kalety, żołnierza 3. Pułku Piechoty Legionów, członka Batalionów Chłopskich, organizatora Koła Młodzieży „Wici” oraz rolniczej Solidarności w Sobowicach, dotyczy przedwojennej edukacji, służby wojskowej na Kresach, udziału w kampanii wrześniowej, działalności partyzantckiej, organizacji pomocy dla Powstańców Warszawskich, działalności społeczno-kulturalnej, służby w oddziałach ochrony pogranicza na Podolu, założenia rolniczej Solidarności w Sobowicach. W drugiej części świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Bronisławy Suzańskiej dotyczy życia w przedwojennym Husiatynie, m.in. założenia Kasy Stefczyka, osobistych doświadczeń związanych z II wojną światową, wkroczenia Armii Czerwonej, następnie wojsk niemieckich, a także żołnierzy węgierskich. Dalsza opowieść dotyczy przyjazdu na Ziemie Zachodnie, pracy w gospodarstwie, kilkumiesięcznego wyjazdu do Australii, w latach 80. XX wieku. Na zakończenie świadek odpowiada na pytania przygotowane w ramach projektu „100 100-latków na 100-lecie”.

Relacja biograficzna Aleksandra Tarnawskiego, żołnierza Armii Krajowej, majora Wojska Polskiego, dotyczy dzieciństwa, studiów na Uniwersytecie Lwowskim na Wydziale Chemii, dołączenia do tworzącej się armii pod dowództwem generała Sikorskiego we Francji, emigracji na Węgry, przedostania się do Francji i Wielkiej Brytani, konspiracyjnych wojskowych szkoleń, desantowania do Polski, pracy w Polskim Radiu w Warszawie, okresu powojennego spędzonego w Warszawie i życia zawodowego związanego z Politechniką Gliwicką.

Relacja Józefa Bałuczyńskiego, pastora kościoła zielonoświątkowego, dotyczy dzieciństwa na Podolu, pracy przymusowowej w czasie II wojny, wyjazdu na front niemiecki, powojennej działalności ewangelizacyjnej wśród młodzieży, organizacji zborów zielonoświątkowych na Pomorzu. W końcówce nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Franciszki Płaksej dotyczy czasów przedwojennych, m.in strajków robotników we Lwowie w 1936 roku, ukrywanie się w wynajmowanym mieszkaniu w czasie wojny w celu uniknięcia aresztowania, życia w powojennej rzeczywistości, najpierw w Zamościu, następnie w Gdyni oraz we Wrocławiu.