Relacja biograficzna Aleksandry Wodzyńskiej dotyczy międzywojennego Radomia, realiów życia w tym mieście przed wojną, zwyczajów radomskich Żydów, świąt religijnych, świadek wpomina wizytę aktora Rudolpha Valentino w Radomiu, wybuch II wojny światowej, a także późniejsze wydarzenia, m.in. Czerwiec 1976. Odpowiada też na pytania zawarte w kwestionariuszu "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Marii Tarasewicz dotyczy życia w majątku Leonardowo, życia towarzyskiego w majątkach na Ziemi Wileńskiej, pobytu Marszałka Piłsudskiego w Miadziole, wybuchu II wojny światowej, represji, którym poddawani byli Polacy z Ziemi Wileńskiej po zajęciu tych terenów w 1939 przez ZSRR, pracy w kołchozie, trudów życia na terenie Republiki Białoruskiej, okoliczności przyjazdu do Polski w 1958 i życia w Łodzi zaróno w okresie PRL jak i po 1989 roku. Na koniec świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza do projektu "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Zofii Frasuniak dotyczy głównie wydarzeń II wojny światowej, wysiedleń młodzieży, działań partyzantów w okolicach Sieradza, trudów życia codziennego. W dalszej części relacji świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza "100 100-latków na 100-lecie".

Relacja biograficzna Haliny Węglińskiej dotyczy dorastaniu w Łowiczu, członkostwa w Towarzystwie „Sokół”, działalności konspiracyjnej podczas wojny, aresztowania, wywózki do Auschwitz-Birkenau i stracenia pierwszego męża. Dalsza część relacji dotyczy powojennego życia, a kończy się porównaniem przedwojennych czasów z sytuacją powojenną.

Relacja biograficzna Danuty Jaworskiej-Thomas, artystki-tkaczki, dotyczy życia codziennego przed wojną, lat wojennych, studiów w poznańskiej i łódzkiej Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych, pracy w Spółdzielni Artystów ŁAD oraz z Pracownią Doświadczalną Tkactwa Artystycznego.

Relacja biograficzna Stanisława Kowalskiego dotyczy dzieciństwa, lat II wojny światowej oraz życia codziennego w powojennej rzeczywistości. Pierwszą część nagrania stanowi wywiad biograficzny, w drugiej części nagrania świadek odpowiada na pytania z kwestionariusza.

List do Zofii Maresz od koleżanki Stefanii Skibównej.

List do Zofii Maresz od koleżanki Stefanii Skibównej.

Relacja Bogdana Zdrojewskiego, Prezydenta Wrocławia w latach 1990-2001, posła i senatora, przewodniczącego klubu parlamentarnego Platformy Obywatelskiej, minister kultury i dziedzictwa narodowego. Relacja dotyczy powodzi w 1997 roku, mylących informacji agend rządowych o stanie wód i zagrożenia powodziowego, podjęcia przygotowań do nadejścia fali powodziowej i obrony miasta, działań samorządu, służb mundurowych i miejskich oraz pomocy mieszkańców miasta, oczyszczania miasta i strategii rozwojowej podjętej wówczas dla Wrocławia.

List napisany przez Stefana [brak nazwiska] do Juliana Fercza.

Obszerna, dwuczęściowa relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w PRL, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS, redaktora naczelnego "Solidarności Dolnośląskiej", redaktora Radia "S", internowanego w stanie wojennym. Relacja biograficzna Aleksandra Gleichgewichta dotyczy historii rodziny, żydowskich korzeni, działalności opozycyjnej, powstania SKS we Wrocławiu, kontaktów z KORem i wpływu Jacka Kuronia na młodych działaczy opozycji, aresztowania na czas strajku w sierpniu 1980 roku, tworzenia się Solidarności na Dolnym Śląsku, powstania redakcji Biuletynu, a także Radio Solidarność, internowania, emigracji do Norwegii, próby powrotu do Polski na początku lat 90-tych, ponownego wyjazdu do Norwegii. Druga część relacji to moderowana pytaniami część, w której świadek dopowiada i komentuje wydarzenia z współczesnej perspektywy, a także opowiada o najnowszych wydarzeniach w jego życiu takich jak odbudowanie Gminy Żydowskiej we Wrocławiu oraz zaangażowaniu w życie tej społeczności nie tylko ze względów religijnych ale mocniej ze względów kulturowych.

Relacja Aleksandra Lebiedzińskiego, działacza Solidarności Walczącej, dotyczy strajku w sierpniu 1980 roku, organizowacji mszy dla strajkujących, nastrojów względem strajku mieszkańców Wrocławia, codzienności strajkujących, organizacji życia w zajezdni, prób inwigilacji strajkujących, początkowej działalność Biuletynu Dolnośląskiego.

Relacja Bohdana Jetza, uczestnika wydarzeń sierpniowych w Zajezdni autobusowej nr 7 we Wrocławiu, internowanego za działaność opozycyjną w stanie wojennym. Relacja dotyczy pracy w MPK i wydarzeń z lat 1979— 1983: strajku w zajezdni, powstania Międzyzakładowego Komitetu Strajkowego, codzienności strajkujących, późniejszej działalności opozycyjnej, aresztowania i internowania, a także pracy zawodowej związanej z transportem.

Relacja Karola Mazurkiewicza dotyczy losów rodziny pochodzących z Obertyna, lata wojenne w Obertynie, przyjazdu i nowego życia na Ziemiach Zachodnich i Północnych.

Relacja Anny Łaski dotyczy rozdzielenia rodziny na początku wojny, ewakuacji z Kamionki Małej, zamordowania rodziny Łasków mieszkających na Czyściaku, przez banderowców, a także późniejszego życia na Ziemiach Zachodnich i Północnych.

Relacja biograficzna Aleksandry Grzywacz. Relacja dotyczy przedwojennych historii rodzinnych, wydarzeń z sąsiednich wsi w czasie wojny, getta w Zaklikowie czy pacyfikacji wsi Szczecyna, przeprowadzki na Ziemie Zachodnie i Północne, realiów życia na wsi po wojnie, pracy w sklepie GS.

Relacja Ewy Olszewskiej absolwentki Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Relacja dotyczy dzieciństwa w częstochowskiej dzielnicy Raków, realiów nauki w szkole podstawowej w latach 70., czasów licealnych, stanu wojennego w Częstochowie, studiów i pracy we Wrocławiu, studentów zagranicznych we Wrocławiu oraz realiów Wrocławia lat 80.

Relacja Artura Fedorowskiego, profesora nadzwyczajnego na Uniwersytecie w Lund, zaangażowanego w działaność Konfederacji Polski Niepodległej w latach osiemdziesiątych. Relacja dotyczy pochodzenia rodziny, nauki w liceum nr XIV we Wrocławiu, strajków sierpniowych we Wrocławiu, zaanagażowania się w działalność Konfederacji Polski Niepodległej, założenia Szkolnego Ruchu Obrony Wolności Politycznej, stanu wojennego, zaangażowania w działalność "Solidarności" we Wrocławiu w latach 1981 - 1983, studiów na Akademii Medycznej we Wrocławiu na Wydziale Lekarskim, wyjazdów do Indii i fascynacji ruchem Hare Kriszna, przeprowadzki do Szwecji, pracy w klinice internistycznej oraz pracy naukowej na uniwersytecie w Lund.

Relacja żołnierza Armii Krajowej Adama Kisiela dotyczy II wojny światowej, obrony Lwowa w 1939 roku, wywiezienia do pracy przymusowej w kopalni węgla w Krasnym Donie, przesiedlenia do Wrocławia po wojnie i wyjazdu do Łodzi z powodu represji.

Obszerna relacja Jerzego Jędrzejczyka. Relacja Jerzego Jędrzejczaka dotyczy dotyczy II wojny światowej w Lublinie, Obozu koncentracyjnego na Majdanku, przejścia frontu radzieckiego, funkcji posłańca Armii Krajowej, początków przygody z boksem, zdobycia tytułu wicemistrza Polski w wadze lekkiej, ukończenia Małego Seminarium Nauczycielskiego OO. Karmelitów Bosych w Wadowicach, pracy w licznych miejscowościach na Dolnym Śląsku, jako kierownik wydziałów kultury, organizator zespołów teatralnych i zespołów muzycznych oraz nauczyciel, służby wojskowej, studiów na reżyserii teatralnej w Warszawie, zaangażowania w harcerstwo i boks, a także organizacji obozów harcerskich.

Relacja Janusza Januszkiewicza dotyczy dzieciństwa, II wojny światowej, okupacji niemieckiej i radzieckiej we Lwowie, zagłady ludności żydowskiej w Obozie janowskim, życia we Lwowie po wojnie do 1959 roku, przesiedlenia do Wrocławia, realiów życia we Wrocławiu po przyjeździe.

Relacja Marii Jaroń dotyczy zesłania na Syberię i warunków życia podczas zesłania.

Relacja Weroniki Grabowieckiej, Sybiraczki, dotyczy życia przed wojną na terenie dzisiejszej Bialorusi, zesłania na Sybir, życia na zesłaniu, powrotu do kraju na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji powojennego życia i losów innych Sybiraków.

Relacja Kazimierza Wilczaka. Kazimierz Wilczak miał 14 lat, gdy rozpoczęła się II wojna światowa. Mieszkał w miejscowości Iwacewicze k. Baranowicz na terenie ob. Białorusi. W lutym 1940 roku razem z rodzicami i dwojgiem braci został przez ZSRR zesłany w rejon Archangielska, gdzie pracował przy wyrębie lasu. Po uformowaniu się Armii Andersa dwóch jego braci dołączyło do niej, on zaś z jednym z braci został z rodzicami. W 1943 roku dołączył do I Armii Wojska Polskiego. Relacja Kazimierza Wilczaka nie stanowi relacji mówionej. Pan Kazimierz czyta swoją relację z przygotowanego wcześniej tekstu. Relacja dotyczy zesłania z rodzinnych Iwasewicz na ob. Białorusi do wsi Paczycha w rejonie Archangielska, wyrębu tajgi, organizacji życia wśród zesłańców, okoliczności obowiązkowego uzyskania obywatelstwa radzieckiego, perypeti rodziny świadka, która po ogłoszeniu amnestii w efekcie podpisania paktu Sikorski-Majski, wyrusza w podróż tratwą w poszukiwaniu możliwości wyjazdu do Polski i dołączenia do I Armii Wojska Polskiego w ZSRR.

Relacja Tadeusza Owsianko, absolweta Łódzkiej Szkoły Filmowej, operatora filmowego. Relacja dotyczy uwięzienie matki świadka w sowieckim łagrze w Peczorze, za działalność w wileńskim okręgu Armii Krajowej; urodzenia w łagrze i dzieciństwa w prominentnej, dobrze sytuowanej sowieckiej rodzinie, odzyskania opieki nad synem przez matkę świadka, wyjazdu do Polski, do Szczecina i przystosowania się do życia w nowej rzeczywistości, rozwoju pasji fotograficznej oraz filmowej, przygotowania do studiów w łódzkiej szkole filmowej.

Relacja Wiesławy Męcińskiej wieloletniej nauczycielki Szkoły Podstawowej nr 9 w Wałbrzychu. Relacja rozpoczyna się od wyjazdu z rodzinnego Borysławia wraz z całą rodziną do Wabrzycha we wrześniu 1945 roku, następnie dotyczy czasów szkolnych, relacji dzieci polskich i żydowskich, relacji niemicko-polskich w powojennym Wałbrzychu, zjawiska szabru, losów rodzeństwa, a także pracy w szkole.

Relacja Cecylii Biegańskiej, opozycjonistki, pracownika Politechniki Wrocławskiej, członkini Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” na Politechnice Wrocławskiej i członkini Duszpasterstwa Ludzi Pracy w parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu.
Relacja dotyczy dzieciństwa (działalności w AK, tajnych kompletów), założenia NSZZ "Solidarność" na Politechnice Wrocławskiej ,wyborów czerwcowych do Sejmu i Senatu w 1989 roku, związanych z nimi nastrojami społecznymi, wizyt Tadeusza Mazowieckiego i Lecha Wałęsy w parafii przy Alei Pracy, francuskiej pomocy materialnej i uroczystości ku czci Jerzego Popiełuszki we Francji, losów Władysława Ossowskiego, kongresu eucharystycznego w 1997 roku.

Relacja Cecylii Biegańskiej, opozycjonistki, pracownika Politechniki Wrocławskiej, członkini Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” na Politechnice Wrocławskiej i członkini Duszpasterstwa Ludzi Pracy w parafii przy Alei Pracy we Wrocławiu.
Relacja dotyczy początków pracy zawodowej na Akademii Medycznej oraz na Politechnice Wrocławskiej, atmosfery pracy i współpracowników, nastrojów społecznych podczas tzw. „karnawału Solidarności”, wprowadzenia stanu wojennego, docierających wiadomości o wydarzeniach w KWK „Wujek”, działalności lekarza więziennego w ZK Nr 1 we Wrocławiu, aresztowania profesorów Politechniki Wrocławskiej, mszy za Ojczyznę i papieskich pielgrzymki do Polski, w tym wizyty Jana Pawła II na grobie ks. J. Popiełuszki.

Relacja Zofii Karpińskiej, absolwentki geografii na Uniwersytecie Wrocławskim i wieloletniej pracowniczki Akademii Rolniczej.
Relacja skłąda się z dwóch nagranych rozmów. Relacja dotyczy dzieciństwa w czasie II Wojny Światowej, Wrocławia po II Wojnie Światowej, szkół w powojennym Wrocławiu, pracy w komitecie w okresie stanu wojennego, podróży do Kanady i innych miejsc, podróży statkiem Batory, czasów studenckich, organizacji rajdó uniwersyteckich, epidemii ospy we Wrocławiu.

Relacja biograficzna Wasyla Lichacza. Relacja dotyczy akcji "Wisła", relacji ukraińsko-polskich, wysiedleń mieszkańców rodzinnych stron do USRR, wysiedlenia do miejscowości Cyprki i pracy w PGR, pracy w kopalniach podczas służby wojskowej w Wałbrzychu i Katowicach, pracy przy budowie elektrowni Jaworzno.

Relacja biograficzna Teofili Sączawy. Relacja dotyczy czasów wojennych, wywózki na Syberię, migracji na Kaszuby, życia na Kaszubach, warunkach życia po wojnie, oporu wobec władzy komunistycznej, asymilacji z sąsiadami, poszukiwania rodziny przez Czerwony Krzyż.

Relacja Krzysztofa Turkowskiego, opozycjonisty, współpracownika KOR, KSS "KOR" i SKS, współorganizatora strajku we wrocławskiej Zajezdni nr VII przy ul. Grabiszyńskiej, członka Zarządu Regionalnego NSZZ „Solidarność”, wiceprezydenta Wrocławia w latach 1990-1994. Relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu, zaangażowania działaczy KOR, roli ich doświadczenia opozycyjnego, charakteru solidarnościowego strajku z Gdańskiem, wsparcia ze strony ważniejszych hierarchów Kościoła katolickiego, druku prasy podziemnej na terenie Zajezdni nr VII, zjednoczenia środowiska opozycyjnego i zakładowego Wrocławia, początków dolnośląskiej „Solidarności”, tworzenia się jej władz, relacji z władzami wojewódzkimi i tzw. „karnawału Solidarności”.

Relacja Wiesława Zagórnego, pracownika m.in. PZL Hydral, uczestnika wydarzeń Sierpnia 1980 roku we Wrocławiu. Pierwsza relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr 7 we Wrocławiu z perspektywy delegata Zakładów Remontowych Energetyki Wrocław, tworzenia struktur zakładowego związku zawodowego, stanu wojennego, manifestacji ulicznej z 31 sierpnia 1982 roku. Druga relacja dotyczy młodości i doświadczeń szkolnych oraz zawodowych.

Relacja Wiesława Makarewicza profesora nauk medycznych, rektora Akademii Medycznej w Gdańsku. Relacja dotyczy historii rodziny, podróży przesiedleńczej z Wilna do Gdańska, miasta Gdańsk i jego mieszkańców po wojnie, znajomości z profoesroem Mozołowskim i zainteresowania medycyną, zainteresowań historią, zachowanych pamiątek z przedwojennego Wilna i napisania książki o Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie.

Relacja Jerzego Rusnaka dotyczy przedwojennego Wilna, wydarzeń związanych z walkami na Ziemi Wileńskiej, wyjazdu na Pomorze, relacji międzyludzkich pomiędzy autochtonami i ludnością napływową w okolicach Olsztyna, służby wojskowej w Marynarce Wojennej.

Relacja Jana Kubiaka, elektryka Zakładów Hutniczo-Przetwórczych Metali Nieżelaznych "Hutmen", działacza opozycyjnego, członka Członek Duszpasterstwa Ludzi Pracy. Relacja dotyczy roli Kościoła w Polsce w latach 80. XX wieku, atmosfery panującej w Duszpasterstwie Ludzi Pracy, działalności drukarskiej Duszpasterstwa Ludzi Pracy, organizacji mszy za ojczyznę, działań Służb Bezpieczeństwa utrudniających funkcjonowanie duszpasterstwa, nieoficjalnej działalności opozycyjnej na terenie zakładu pracy, strajków w zakładach pracy.

Relacja Józefa Palczyńskiego dotyczy życia w przedwojennym Obertynie, II wojny światowej na Kresach, przesiedlenia na Ziemie Zachodnie i Północne, organizacji powojennego życia, społeczności osób przesiedlownych z Obertyna.

Relacja Alicji Szastyńskiej-Siemion, profesor w Zakładzie Filologii Greckiej Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego oraz dyrektor Instytutu Filologii Klasycznej i Kultury Antycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, dotyczy studiów i pracy naukowej na Uniwersytecie Wrocławskim, a także życia przed wojną, okupacji niemieckiej i radzieckiej, stalinizmu w Polsce, wydarzeń 1956 roku, wydarzeń Marca 1968 i inwazji na Czechosłowację.

Pismo satyryczne