Osoba

Lanckorońska Karolina

• Karolina Lanckorońska

• Karolina Maria Adelajda Franciszka Ksawera Małgorzata Edina Lanckorońska

ur. 1898-08-11 w Buchberg am Kamp w Austrii, zm. 2002-08-25 w Rzymie we Włoszech

Urodzona jako szlachcianka, córka hrabiego Lanckorońskiego i Małgorzaty von Lichnowsky. Edukację swoją rozpoczęła w Wiedniu, tamże obroniła doktorat z historii sztuki na Uniwersytecie Wiedeńskim. Habilitację otrzymała na Uniwersytecie Jana Kazimierza we Lwowie pracą o kościele Il Gesu w Rzymie. Od 1933 roku przejęła obowiązki po zmarłym ojcu i zajęła się zarządzaniem dobrami rodzinnymi. Z tego okresu została zapamiętana jako: "skromna i dobra Pani, która do kościoła chodziła piechotą" (ze wspomnień Mieczysława Patera). Podczas wojny obawiając się aresztowania przez NKWD przeniosła się na ziemie okupowane przez Niemcy gdzie wstąpiła w szeregi konspiracji (ZWZ, AK). Działała też w jawnych strukturach czyli w Krajowej Radzie Opiekuńczej. Aresztowana w Stanisławowie, gdzie skonfrontowała się z Hansem Kruegerem. Stamtąd trafiła do obozu koncentracyjnego w Ravensbrück, który opuściła dopiero po interwencji Międzynarodowego Czerwonego Krzyża. Po II wojnie światowej zamieszkała w Rzymie gdzie była jednym z założycieli Polskiego Instytutu Historycznego w Rzymie. W 1967 roku założyła Fundację Lanckorońskich z Brzezia. Wielokrotnie odznaczana za swoje zasługi na polach zarówno działalności społecznej, naukowej jak i patriotycznej.

Rzym, Buczały, Komarno, Lwów, Wiedeń

Final

Full

• Opracowanie: Jan Zagwojski, 2022-11-22

• polski