Relacja Józefa Puciłowskiego OP, dominikanina, doktora historii, współtwórcy Dominikańskiego Instytutu Historycznego, dotyczącego jego dzieciństwa i młodości w Jeleniej Górze, do której przyjechał z rodziną z Węgier, studiów i pracy naukowej w Uniwersytecie Wrocławskim, następnie działalności w Klubie Inteligencji Katolickiej, w zakonie dominikanów i kontaktów z opozycją demokratyczną; świadek opisuje społeczność jeleniogórską w pierwszych latach powojennych, wspomina pozostałych jeszcze Niemców i przyjezdnych repatriantów, dużą część relacji poświęca środowisku wrocławskich historyków, cały czas przewija się wątek relacji świadka i osób z jego kręgu - znajomych, naukowców, współbraci - do panującego ustroju; wiele uwag świadek poświęca współbraciom, zwłaszcza w kontekście działalności społecznej, odnosi się też do swojej tożsamości narodowej i religijnej - został ochrzczony w obrządku kalwińskim - a także do spraw obyczajowości chrześcijańskiej   Zakres chronologiczny: 1939 - 2015   Miejsca wydarzeń: Paks (Węgry), Jelenia Góra (woj. dolnośląskie), Wrocław (woj. dolnośląskie), Kraków (woj. małopolskie), Gdańsk (woj. pomorskie), Wołkowysk (Białoruś), Czernica (pow. jeleniogórski, woj. dolnośląskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Budapeszt (Węgry), Gródek (Ukraina), Lwów (Ukraina), Milicz (woj. dolnośląskie), Ostrzyhom (Węgry), Sopron (Węgry), Szczecin (woj. zachodniopomorskie)

[Portret zbiorowy uczniów i nauczycieli szkoły podstawowej im. I. L. Pereca w Legnicy podczas wycieczki do Krakowa, w dolnym rzędzie trzecia od lewej Rachela Bogner (z d. Łukomska), pozostali niezidentyfikowani, przy postaci chłopca stojącego w górnym rzędzie po prawej stronie znak "x"; na odwrocie odręczny podpis] VII klasa, wycieczka do Krakowa / 1951