Andrzej Sokołowski opisuje karierę piłkarza ręcznego, łączenie obowiązków studenta i piłkarza ręcznego Gwardii Opole, powołanie do wojska w Opolu, wstąpienie do Śląska Wrocław, trudy łączenia funkcji zawodnika i trenera, pierwsze wyjazdy z klubem, zdobyte wspólnie mistrzostwa Polski, opowiada, w jaki sposób zapamiętał olimpiadę w Monachium 1972, wspomina Puchar Świata w Goteborgu w 1975 roku, Igrzyska Olimpijskie w Montrealu oraz Spartakiady Armii Zaprzyjaźnionych, porównuje warunki panujące w kraju rodzimym do tych, które zastał w Belgii.   Zakres chronologiczny: 1960-2019   Miejsca wydarzeń: Budapeszt (Węgry), Bukareszt (Rumunia), Frankfurt (Niemcy), Gerlingen (Niemcy), Goteborg (Szwecja), Gummersbach (Niemcy), Halle (Niemcy), Katowice (woj. śląskie), Kolonia (Niemcy), Kortrijk (Belgia), Kraków (woj. małopolskie), Londyn (Wielka Brytania), Monachium (Niemcy), Montreal (Kanada), Moskwa (Rosja), Opole (woj. opolskie), Ostrów Wielkopolski (woj. wielkopolskie), Poznań (woj. wielkopolskie), Praga (Czechy), Sittard (Holandia), Wrocław (woj. dolnośląskie), Zakopane (pow. tatrzański, woj. małopolskie)

Obszerna relacja Andrzeja Szafrańskiego dotyczy okresu studiów na Wyższej Szkole Handlu Morskiego w Sopocie, stażu w Polskich Liniach Oceanicznych, pracy w funkcji dyrektora ekonomicznego przedsiębiorstwa w Żegludze Bydgoskiej, pracy w Zjednoczeniu Żeglugi Śródlądowej i Stoczni Rzecznych, które w wyniku deglomeracji otworzyło swoją filię we Wrocławiu, pracy stanowisku dyrektora Żeglugi na Odrze pomiędzy 1979 a 1992 rokiem, funkcjonowania przedsiębiorstwa w trakcie strajków sierpnia 1980 roku oraz podczas stanu wojennego, piastowania funkcji prezesa zarządu piłkarskiego WKS Śląska Wrocław, kontaktów jakie dyrektor dużego przedsiębiorstwa w okresie PRL musiał mieć ze służbami.