Relacja Czesława Brokosa, pracownika zakładów „INSTAL”, uczestnika wydarzeń strajkowych w sierpniu 1980 roku oraz Zjazdu Delegatów NSZZ „Solidarność”, członka Regionalnego Komitetu Strajkowego i przewodniczącego Tymczasowej Komisji Zakładowej. Relacja dotyczy działalności opozycyjnej i wydarzeń sierpnia 1980 roku, strajku w zakładzie pracy, zaangażowania w drukowanie niezależnych wydawnictw, funkcjonowania niezależnej poligrafii we Wrocławiu, działań Służb Bezpieczeństwa wobec działaczy opozycji, rzeczywistości stanu wojennego, konieczności ukrywania się w celu uniknięcia internowania.

Relacja Marii Perlak, teologa i opozycjonistki. Opowiada o swoim wykształceniu i początkach działalności opozycjnej pod kierownictwem ojca, rozwoju opozycjnych struktur i sieci komunikacyjnej przy współpracy z Kościołem, organizację wydawnictw podziemnych, oraz wewnętrznej organizacji i wyborom w tzw pierwszej i drugiej Solidarności i różnić między nimi. Dużo miejsca poświęca konfliktom wewnątrz opozycji i trudnej sytuacji opozycjonistów w III RP. Zakres chronologiczny: 1979-2008 Miejsca wydarzeń:   Bytom Odrzański, Głogów, Gołdapia, Gorzów Wielkopolski, Kluczbork, Kraków, Płock, Pracze, Pruszcz Gdański, Trzebnica, Uherce, Warszawa, Wrocław, Zakopane, Zielona Góra  

Relacja Zbigniewa Piechockiego, lekrarza i zastępcy dyrektora w Wojewódzkim Szpitalu im. Józefa Babińskiego we Wrocławiu. Relacja dotyczy dziejów rodziny, studiów medycznych i pracy w zawodzie lekarza, ukrywanie Karola Modzelewskiego podczas stanu wojennego, a także poznania Ewy szumańskiej.

Relacja Zygmunta Staszewskiego, absolwenta Politechniki Wrocławskiej na Wydziale Elektrycznym, pracownika Centrum Naukowo-Produkcyjnym Automatyki Energetycznej we Wrocławiu, twórcy Sekcji Energetycznej Solidarności na Dolnym Śląsku, delegata na pierwszy zjazd Solidarności, wykładowcy New York University. Relacja dotyczy działaności opozycyjnej oraz działaności Polonijnej w Stanach Zjednoczonych Ameryki.

Relacja Rafała Bubnickiego zaangażowanego w działalność opozycyjną w latach 80. XX w., dotycząca jego kontaktów ze środowiskiem opozycyjnym, działalności w okresie stanu wojennego, strajków w Zajezdni przy ul. Grabiszyńskiej i Pafawagu, pacyfikacji Pafawagu, pracy drukarza prasy drugiego obiegu.   Zakres chronologiczny: 1975-1990 Miejsca wydarzeń: Wrocław (woj. dolnośląskie), Opole (woj. opolskie), Wałbrzych (woj. dolnośląskie).

Relacja Magdaleny Bajer, dziennikarki, polonistki i publicystki. Relacja dotyczy dzieciństwie w przedwojennym Lwowie, przyjazdu do Wrocławia, ukończenia polonistyki na UWr., odbudowy Uniwersytetu Wrocławskiego, pracy fizycznej profesorów, życia zawodowego związanego ze słowem pisanym ( m.in. w Wydawnictwie Ossolineum, Polskim Radiu we Wrocławiu oraz w Warszawie, w Państowym Instytucie Wydawniczym oraz w redakcji "Polityki"), warunków pracy, wykonywanych zadań, funkcjonowania cenzury, strajku we wrocławskiej Zajezdni (VIII 1980).

Relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w okresie PRL, współpracownika KSS „KOR”, działacza NSZZ „Solidarność”, redaktora naczelnego Radia „Solidarność” we Wrocławiu, internowanego w stanie wojennym. Relacja dotyczy wydarzeń sierpnia 1980 roku, aresztowania tuż przed rozpoczęciem strajku oraz początków Solidarności we Wrocławiu.

Obszerna, dwuczęściowa relacja Aleksandra Gleichgewichta, działacza opozycji demokratycznej w PRL, współpracownika KOR, współzałożyciela wrocławskiego SKS, redaktora naczelnego "Solidarności Dolnośląskiej", redaktora Radia "S", internowanego w stanie wojennym. Relacja biograficzna Aleksandra Gleichgewichta dotyczy historii rodziny, żydowskich korzeni, działalności opozycyjnej, powstania SKS we Wrocławiu, kontaktów z KORem i wpływu Jacka Kuronia na młodych działaczy opozycji, aresztowania na czas strajku w sierpniu 1980 roku, tworzenia się Solidarności na Dolnym Śląsku, powstania redakcji Biuletynu, a także Radio Solidarność, internowania, emigracji do Norwegii, próby powrotu do Polski na początku lat 90-tych, ponownego wyjazdu do Norwegii. Druga część relacji to moderowana pytaniami część, w której świadek dopowiada i komentuje wydarzenia z współczesnej perspektywy, a także opowiada o najnowszych wydarzeniach w jego życiu takich jak odbudowanie Gminy Żydowskiej we Wrocławiu oraz zaangażowaniu w życie tej społeczności nie tylko ze względów religijnych ale mocniej ze względów kulturowych.

Relacja Krzysztofa Turkowskiego, opozycjonisty, współpracownika KOR, KSS "KOR" i SKS, współorganizatora strajku we wrocławskiej Zajezdni nr VII przy ul. Grabiszyńskiej, członka Zarządu Regionalnego NSZZ „Solidarność”, wiceprezydenta Wrocławia w latach 1990-1994. Relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr VII we Wrocławiu, zaangażowania działaczy KOR, roli ich doświadczenia opozycyjnego, charakteru solidarnościowego strajku z Gdańskiem, wsparcia ze strony ważniejszych hierarchów Kościoła katolickiego, druku prasy podziemnej na terenie Zajezdni nr VII, zjednoczenia środowiska opozycyjnego i zakładowego Wrocławia, początków dolnośląskiej „Solidarności”, tworzenia się jej władz, relacji z władzami wojewódzkimi i tzw. „karnawału Solidarności”.

Relacja Jana Waszkiewicza, profesora, współpracownika Komitetu Obrony Robotników oraz KSS "KOR", redaktora "Biuletynu Dolnośląskiego", członka rady programowej Towarzystwa Kursów Naukowych, doradcy strajkowego w Zajezdni MPK nr 7 podczas strajku w 1980 roku, członka prezydium zarządu Regionu Dolny Śląsk i Komisji Krajowej związku, działacza niezależnej Rady Edukacji Narodowej, pierwszego marszałka województwa dolnośląskiego w latach 1998-2001. Relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr VII podczas Sierpnia 1980 roku, działalności w Biuletynie Dolnośląskim, rozwoju struktur Solidarności, sposobów działania służb bezpieczeństwa, rozmów jakie przebiegały między opozycją a komunistyczną władzą, struktur Związku Radzieckiego, jego powiązań z przedstawicielami rządu, pierestrojki oraz stanu wojennego.

Relacja Wiesława Zagórnego, pracownika m.in. PZL Hydral, uczestnika wydarzeń Sierpnia 1980 roku we Wrocławiu. Pierwsza relacja dotyczy strajku w Zajezdni nr 7 we Wrocławiu z perspektywy delegata Zakładów Remontowych Energetyki Wrocław, tworzenia struktur zakładowego związku zawodowego, stanu wojennego, manifestacji ulicznej z 31 sierpnia 1982 roku. Druga relacja dotyczy młodości i doświadczeń szkolnych oraz zawodowych.