W 1969 roku wydzielono z ELWRO produkcji automatyki - Zakład Kompleksowej Automatyzacji wraz z Pracownią Projektowania Automatyki i Oddziałem w Górze Śląskiej zostały przekształcone w samodzielne przedsiębiorstwo: Wrocławskie Przedsiębiorstwo Automatyzacji ELAM (późniejsze Mera-Elmat) z siedzibą przy ul. Obornickiej.
W 1976 roku z połączenia wrocławskich zakładów Mera-Elwro i Mera-Elmat utworzono Centrum Komputerowych Systemów Automatyki i Pomiarów Mera Elwro.

Mieczysław Pater (1 marca 1927 – 3 lipca 2017) polski nauczyciel akademicki, profesor nauk humanistycznych, historyk. Specjalizował się w historii Śląska, Niemiec, a także historii Polski i powszechnej XIX i XX wieku. Urodził się w Buczałach w obwodzie lwowskim, do wybuchu wojny zdołał ukończyć 6 klas szkoły powszechnej. 13 czerwca 1944 wraz z ojcem przyjeżdżają do Miejsca Piastowego k. Krosna gdzie po zdaniu eksternistycznych egzaminów mógł kontynuować naukę na poziomie szkoły średniej w krośnieńskim Gimnazjum i Liceum Humanistycznym. Jako miejsce studiów wybrał Wrocław ze względu na przeprowadzkę rodziców do Dziewkowic na Opolszczyźnie. Z początku chciał studiować socjologię, jednak 20 IX 1949 został przyjęty na historię. Mieczysław Pater podczas swoich studiów miał okazję uczyć się od prawdziwych mistrzów, takich jak: Władysław Czapliński, Stefan Inglot czy Henryk Wereszycki. Studia zakończył obroną pracy magisterskiej pt.: Burżuazja pruska wobec powstania styczniowego 1863, choć od września 1953 był już pracownikiem Katedry Historii Powszechnej na stanowisku asystenta. W latach 1956 awansował na starszego asystenta i funkcję tę sprawował do 1961 roku, kiedy to 3 marca obronił doktorat pracą: Katolicki ruch polityczny na Śląsku 1848-1871. Następnie awansował na etat adiunkta i dołączył Katedry Historii Polski i Powszechnej XIX w. 26 listopada 1969 roku odbyło się jego kolokwium habilitacyjne na podstawie rozprawy: Ruch polski na Górnym Śląsku w latach 1879-1893. 13 września 1979 uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego. Od 13 września 1981 aż do emerytury sprawował funkcję kierownika Zakładu Historii Śląska. W czasie wydarzeń z 1985 roku, kontroli, oceny działalności i blokowania awansu dyrektora Instytutu Historycznego Adama Galosa, Mieczysław Pater stanął w obronie przełożonego i złożył swoją rezygnację. Wypowiedzenie jednak nie zostało przyjęte, a za namową rektora i prof. Zbigniewa Kwaśnego przejął obowiązki dyrektora, które sprawował do 31 sierpnia 1987 roku. Od 7 maja 1986 do 1 kwietnia 1988 roku przewodził Resortowemu Programowi Badań Podstawowych „Przeobrażenia społeczne i narodowe na Śląsku” RPBP III 36. 1 Listopada 1991 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego. W latach 1993-1996 pełnił po raz drugi funkcję dyrektora Instytutu Historycznego. 1 stycznia 1998 roku przeszedł na emeryturę, nadal jednak pozostając w bliskich stosunkach z wrocławskim Instytutem Historycznym. Mieczysław Pater zmarł 3 lipca 2017 we Wrocławiu. Wśród jego najważniejszych publikacji znajdują się: Polskie postawy narodowe na Śląsku w XIX wieku (cz. I 1992, cz. II 1993), Polskie dążenia narodowe na Górnym Śląsku 1891-1914 (1998), Historia Uniwersytetu Wrocławskiego do 1918 (1997), Duchowieństwo katolickie wobec spraw polskich na Górnym Śląsku 1891-1914 (2004), oraz wiele innych, w tym wiele tomów poezji wraz z pokaźną ilością rozważań natury filozoficzno-religijnej. Podczas swojej kariery naukowej Mieczysław Pater zgromadził wiele nagród między innymi: kilkakrotnie Nagrodą Rektora Uniwersytetu Wrocławskiego, wielokrotnie Nagrodą Ministra Szkolnictwa Wyższego, został także oznaczony Złotym Krzyżem Zasługi i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Serwis informacyjny NSZZ „Solidarność” Regionu Dolny Śląsk, wydawany w latach 1980-1990 we Wrocławiu (pierwsze 148 numerów wydano przed wprowadzeniem stanu wojennego w Polsce) bez oficjalnego zezwolenia cenzury, tzw. czasopismo bezdebitowe.
Pierwsze w Polsce niezależne czasopismo okresu stanu wojennego (numer 149 czasopisma został wydrukowany jeszcze 13 grudnia 1981, a rozkolportowany we Wrocławiu rankiem 14 grudnia). Kolejny numer ukazał się 16 grudnia, a trzeci w stanie wojennym 18 grudnia. W początkowym okresie czasopismo ukazywało się co dwa dni, następnie dwa razy w tygodniu, w późniejszym okresie kilka razy w miesiącu. Numery czasopisma były drukowane w podziemnych drukarniach na różnych dostępnych powielaczach. Objętość gazety zazwyczaj nie przekraczała 1 kartki, czyli 2 stron maszynopisu, format A4, z dorysowywaną odręcznie na maszynopisowej matrycy winietą. Nakład, według informacji podawanej przez wydawców, wynosił około 20 tysięcy egzemplarzy (sporadycznie większy), natomiast kolportaż odbywał się przez bezpłatne przekazywanie gazetki "z rąk do rąk".

Pomnik z rzeźbą autorstwa Theodora von Gosena wybudowano i odsłonięto w 1914 roku.

Secesyjna fontanna na Placu Uniwersyteckim autorstwa Hugo Lederera odsłonięta w 1904 roku