Wrocławskie Zakłady Metalowe (1946-1962), Wrocławskie Zakłady Metalurgiczne (1962-1976),Zakłady Sprzętu Grzejnego Predom-Wrozamet (1976-1992), Wrozamet S.A (1992-1997), od 2006 r. FagorMastercook S.A.
Zakład powstał w grudniu 1945 r. niemieckiej fabryki K. Knauth, produkcję uruchomiono w 1946 r. początkowo zajmowano się odlewaniem żeliwa, z czasem rozpoczęto produkcję wyrobów metalowych (wiadra, klamki, elementy motocykli SHL, kuchnie węglowe).
W 1955 r. podporządkowana Centralnemu Zarządowi Maszyn Rolniczych fabryka rozpoczęła produkcję maszyn rolniczych. W 1962 roku w wyniku połączenia dawnej odlewni i emalierni przy ulicy Żmigrodzkiej powstały Wrocławskie Zakłady Metalurgiczne.
Zakład rozpoczął produkcję kuchenek gazowych cieszących się zainteresowaniem na rynku wewnętrznym a także eksportowym (w latach 1962-1984 wyeksportowano 1,3 miliona kuchenek gazowych).
Zakłady w 1992 roku przekształcono w jednoosobową spółkę Skarbu Państwa, w 1993 r. rozpoczęto sprzedaż kuchenki nowej generacji "mastercook". Równocześnie trwała prywatyzacja zakończona w 2002 roku przejęciem fabryki przez firmę Fagor.
Zakład po dzień dzisiejszy produkuje sprzęty kuchenne.

Aleksandra Skibińska- Przybylska urodziła się 8 listopada 1947r. w Myśliborzu. W 1957r. wraz z rodzicami przeniosła się do Koszalina. Ukończyła Liceum Ogólnokształcące w Koszalinie, następnie Studium Oświaty i Kultury Dorosłych w Warszawie , filia w Koszalinie. W 1976r. ukończyła filologię polską na Uniwersytecie im. A. Mickiewicza w Poznaniu. Do 1971r. pracowała jako bibliotekarka, instruktor kulturalno- oświatowy, organizator widowni w Teatrze Bałtyckim w Koszalinie. Tam też poczyniła pierwsze kroki w dziennikarstwie współpracując z „Głosem Koszalińskim” i Polskim Radiem Koszalin. W 1971r. zamieszkała w Gnieźnie, gdzie rozpoczęła pracę w redakcji miesięcznika „ Przemiany”, w 1976r. przeniosła się do Bydgoszczy do tygodnika „ Fakty”, a w 1978r. do gdańskiego tygodnika „ Czas”, gdzie została publicystką. Pracowała także na pół etatu jako rzecznik prasowy Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni. W 1977r. wyszła za mąż za Marka Przybylskiego , ówczesnego studenta Wyższej Szkoły Morskiej w Gdyni, późniejszego Kapitana Żeglugi Wielkiej. Kapitan Marek Przybylski jest synem repatrianta ze Lwowa Zbigniewa Przybylskiego, osiadłego we Wrocławiu, absolwenta matematyki na Uniwersytecie Jagiellońskim oraz mechaniki i budowy maszyn na Politechniki Krakowskiej. W 1982 r. tygodnik „Czas” został zamknięty a następnie zlikwidowany. Stało się to po dość brutalnej „ weryfikacji politycznej”, w czasie której próbowano zmusić dziennikarzy do pisania zgodnie z wolą partii. Ci którzy odmówili dostawali zakaz pracy w zawodzie. Aleksandra Skibińska nie zgodziła się na takie ograniczenia i straciła możliwość dalszej pracy. Następne 2 lata ubiegły na problemach z SB, która usiłowała zmusić ją do współpracy. Gdy to się nie udało, także Marek Przybylski zaczął mieć problemy z pracą, co w końcu zaowocowało odebraniem mu Książeczki Żeglarskiej, bez której nie wolno było nawet wejść do portu, a tym bardziej pracować. W tyj sytuacja Aleksandra i Marek Przybylscy zdecydowali się na wyjazd do RFN. W 1984r. Aleksandra Skibińska rozpoczęła współpracę z Radiem Wolna Europa, gdzie używała pseudonimu Joanna Topolska i ta współpraca trwała do 1989r. Współpracowała także z pismami polonijnymi, a w 1991r. podjęła pracę etatową w Gdańsku jako korespondent zagraniczny pism takich jak: „ Tygodnik Gdański”, „ Dziennik Bałtycki” i „ Wieczór Wybrzeża”. Od 1996r. do 2003r. współpracowała z tygodnikiem „ Polityka” i „ Magazynem Rzeczypospolitej”. W 199r. dostała wyróżnienie w ramach Polsko- Niemieckiej Nagrody Dziennikarzy za tekst „ skok za Odrę” opublikowany w tygodniku „ Polityka”. Założycielka Towarzystwa Wagnerowskiego we Wrocławiu, pierwsza przewodnicząca, obecnie członek honorowy. Autorka książki wspomnieniowej „ Kapitanowa na Wielkiej Żegludze".

Ludwik Czaykowski urodził się w 1895 r. w Sokołowie. Polski malarz,który specjalizował się w pejzażach, portretach, scenach figuralnych wykonywanych najczęściej techniką olejną, kredką i pastelem. W 1928 r. ukończył studia artystyczne w École des Beaux-Arts w Paryżu. Był pedagogiem w Académie Colarossi. We Francji swoje obrazy wystawiał w Salonie Niezależnych w roku 1930, 1931 i 1932, a także w Salonie Jesiennym w 1937 r. Po II wojnie światowej przeniósł się do Polski i zamieszkał w Krakowie. Należał do Związku Polskich Artystów Plastyków i do grupy Krąg, z której członkami prezentował swoje dzieła. Również swoje obrazy pokazywał na wystawach Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. W latach 1951-56 wykonał polichromię figuralną i ornamentalną w kościele pw. Wszystkich Świętych w Chorzelowie, obecnie sanktuarium maryjnym. Zmarł w 1961 r. w Krakowie.